Przejdź do głównej zawartości

Z rzeczownikiem, kostką i grą w klasy

Jak powtórzyć wiadomości o rzeczowniku by nie zanudzić uczniów? Zagrać w klasy, użyć kostki do gry i zaproponować pracę w grupach na dworze. Nie miałam kredy, więc wykorzystałam zadrukowane po jednej stronie kartki do napisania pierwszych liter przypadków. Poprosiłam by uczniowie podzielili się na zespoły i przystąpiliśmy do powtórzenia. Najpierw uczeń rzucał kostką i skakał o tyle pól, ile wyrzucił. Gdy zatrzymał się na polu z literą przypadka, osoba stojąca za nim w kolejce podawała wyraz oraz liczbę, np uczeń stanął na polu D, usłyszał, że ma podać formę wyrazu linijka w lmn, uczeń podawał odpowiednią formę wyrazu- linijek. Grupa sprawdzała poprawność. Każdy liczył sobie punkty i pozytywnie zaskoczyło mnie to, że nie były one ważne dla uczniów. Ucieszyło mnie to, bo to sygnał, że elementy oceniania kształtującego stosowane na lekcji wyrabiają w uczniach pewne nawyki. Po wykonaniu kilku rund zmodyfikowałam zasady. Wyrzucona liczba oczek, jeśli była parzysta, oznaczała podanie rzeczownika pospolitego, a nieparzysta- własnego. Rzeczownik był nadal podawany przez osobę z kolejki, a osoba skacząca odmieniała go.







Piękne, październikowe popołudnie na boisku szkolnym spędziliśmy na wytężonej pracy, a wiadomo że siódma lekcja uczniów w planie nie nastraja zadaniowo. Odpowiedzieliśmy sobie na pytanie jak wyglądałby świat bez rzeczowników. Uczniowie doszli do wniosku, że na pewno toczyłyby się kłótnie, bo ludzie nie mogliby się porozumieć, dokonać dokładnych ustaleń, ciężko byłoby zrobić zakupy, ugotować obiad, umówić się z kimś. Na podsumowanie lekcji uczniowie wykonali ćwiczenia pisemne w zeszycie. Zdjęcia pokazują, że każde miejsce jest dobre, aby się uczyć.




Cel: używam w wypowiedziach rzeczowników

KS:
- odmieniam rzeczowniki przez liczby i przypadki,
- wiem, że rzeczownik ma przypisany rodzaj, 
- znam podział rzeczowników na pospolite i osobowe oraz stosuję zasady ortograficzne z tym związane.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Śródroczna ocena klasyfikacyjna

Zbliża się okresowe podsumowanie osiągnięć edukacyjnych uczniów z zajęć edukacyjnych i zachowania zwane klasyfikacją śródroczną. W dokumentach prawa oświatowego nie ma wzmianki na temat przewidywanej śródrocznej oceny klasyfikacyjnej z zajęć edukacyjnych i przewidywanej śródrocznej oceny klasyfikacyjnej zachowania. Uczeń jest nadal w procesie uczenia, do końca roku szkolnego pozostało jeszcze sporo czasu i to śródroczne podsumowanie powinno być dla niego wskazówką, jak pracować dalej, aby mógł się samodzielnie rozwijać. Przypomnę tylko brzmienie art. 44b ust. 6, który mówi, co obejmuje ocenianie wewnątrzszkolne. Jak widać nie ma tu przewidywanej oceny klasyfikacyjnej. Ocenianie wewnątrzszkolne obejmuje: formułowanie przez nauczycieli wymagań edukacyjnych niezbędnych do otrzymania przez ucznia poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych oraz zajęć, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 3 (tj. zaję

Cykl lekcji do "Opowieści wigilijnej"

Omawianie "Opowieści wigilijnej" rozpoczęliśmy od wskazania elementów świata przedstawionego oraz ustalenia, który z tytułów książki jest właściwy- "Opowieść wigilijna" czy "Kolęda prozą, czyli opowieść wigilijna o duchu." Omawiając układ wydarzeń, zaproponowałam uczniom napisanie streszczenia. Tę formę wypowiedzi wprowadziłam niedawno i wymagała ona jeszcze ćwiczeń. Na początku przypomnieliśmy wyznaczniki streszczenia. Napisaliśmy plan najważniejszych wydarzeń: 1. Postępowanie Scrooge'a. 2. Odwiedziny ducha Marleya. 3. Odwiedziny trzech duchów. 4. Przemiana Scrooge'a. Po napisaniu streszczenia poprosiłam uczniów by jeszcze raz wskazali zdania, które odnoszą się do planu wydarzeń. Uczniowie zauważyli, że jedynie punkt 3 omówiony jest w 2 zdaniach, a reszta punktów to jedno zdanie streszczenia. Następnie poprosiłam by w tekście streszczenia uczniowie odszukali przymiotniki i przysłówki. Znaleźliśmy 2 przymiotniki. Zadałam uczniom pytania o dłu

Cykl lekcji do "Dziadów cz. II" Adama Mickiewicza

Na czytanie "Dziadów" umówiłam się z uczniami pod koniec października o godz. 18 na małym protestanckim cmentarzu, w cichej części miasta. Czytanie rozpoczęłam od wyjaśnienia obrzędu i jego znaczenia dla ludzi czasów Mickiewicza. Uczniowie zabrali ze sobą świeczki i latarenki i nimi przyświecali sobie śledząc tekst, bo na głos mieli czytać partie Chóru. Do mnie należało czytanie i wyjaśnianie pozostałego tekstu. Emocji było co niemiara. Cel jaki postawiłam do cyklu lekcji to: Czy aby być człowiekiem należy zaznać goryczy, być empatycznym i poświęcać się? Kryteria sukcesu: - wiem co to jest obrzęd dziadów, - wskazuję winę i karę duchów, - układam plan wydarzeń, - dokonuję podziału bohaterów, - tworzę krótkie formy wypowiedzi związane z wydarzeniami, - poznaję cechy dramatu i wskazuję je w "Dziadach," - rozumiem system wartości pokazany w utworze. Kolejny dzień spędziliśmy na grze RPG autorstwa Polikarmy- Pauliny Rausch.  Polecam jej stronę: h