Przejdź do głównej zawartości

Jak wspierać uczniów w stosowaniu się do zasad?

        Nie znoszę wyrazu dyscyplina. Wolę używać określenia stosowanie się do zasad i tym terminem posłużę się we wpisie na blogu. Jak zadbać o stosowanie się do zasad?

1. Wszelkie zasady zachowania na lekcji uzgadniaj z uczniami.

Na pierwszej lekcji w roku szkolnym opracuj wspólnie z uczniami kodeks klasowego zachowania. Uczniowie zapisują w nim swoje propozycje, następnie są one omawiane wspólnie w klasie i każda zasada jest poddana głosowaniu. Od tego zależy, czy zostanie przyjęta. Można też pominąć głosowanie i zapisać wszystkie zasady zachowania na lekcji, ale przejrzeć je, czy nie wykluczają się lub zostały opracowane z poszanowaniem praw wszystkich osób w klasie. I tu warto również pamiętać o sobie. Powtarzałam moim uczniom, że razem tworzymy zespół i w nim jestem tak samo ważna, jak i oni. Nie warto tworzyć dużego katalogu zasad, niech nie przekracza on 10 norm. Gdy zasady są zapisane, to dobrze, aby przez czas problemów z ich przestrzeganiem były wyeksponowane na każdej lekcji. Jeśli zasada jest łamana przez konkretnego ucznia, to możesz podejść do niego i podać tylko numer zasady, która jest nieprzestrzegana. Możesz umówić się z uczniami, że trzykrotnie zwrócona uwaga skutkuje napisaniem uwagi informacyjnej do rodziców. 

2. Wyjaśnij, czemu służą zasady, które zostały wprowadzone.

Po przygotowaniu kodeksu omów wszelkie zasady z uczniami, ponieważ mogą być w grupie osoby, które nie do końca rozumieją, co oznacza dane sformułowanie. Zadawaj pytania: jak to rozumiesz? co to znaczy, że...? co da ci przestrzeganie tej zasady? co da to innym uczniom w klasie? Pamiętaj o języku korzyści, a nie języku posłuszeństwa i uległości oraz kar.

3. Podpiszcie kodeks.

Zasady zachowania na lekcji dobrze jest podpisać. Ty też powinieneś złożyć pod nimi podpis i opatrzyć komentarzem, że podpisanie się pod zasadami oznacza pracę nad ich przestrzeganiem.

4. Reaguj  na wszelkie sygnały świadczące o naruszeniu zasad.

Jeżeli nie wystarcza podanie numeru zasady, która jest łamana i uczeń nadal ma problemy z przestrzeganiem zasady, to porozmawiaj z nim na osobności (pamiętaj, aby takich rozmów nie przeprowadzać na forum). W rozmowie zapytaj o rozumienie łamanego ustalenia i powody zachowania ucznia. Pamiętaj, że niewłaściwe zachowania mogą być próbą odreagowania jakiejś sytuacji, która niekoniecznie jest powiązana z naszą lekcją lub osobą. 

5. Bądź konsekwentna/-y.

Jeśli umawiasz się z uczniami, że trzykrotne złamanie zasady będzie skutkowało uwagą informacyjną do rodziców lub wpisem o niewłaściwym zachowaniu w ocenie zachowania, to pamiętaj, że musisz być w tym konsekwentna/-y. Wolę rozmowę z uczniem niż wpisywanie uwag, ale też jeśli zapowiedziałam napisanie do rodziców w związku z jakąś sytuacją, to starałam się być w tym konsekwentna. Uczniowie bardzo szybko zauważają, że nieprzestrzeganie ustaleń przez nauczyciela uczy ich, że te ustalenia są nieważne, a więc oni też już nie muszą się starać.

6. Dbaj o informowanie uczniów o ich zachowaniu.

Po każdej lekcji dawaj krótką informację zwrotną na temat zachowania zespołu. Informacja zwrotna to informacja na temat tego, co było dobrego w zachowaniu klasy, co wymaga poprawy i jak to poprawić i jak uczniowie powinni pracować dalej, aby wygaszać niepożądane zachowania. Nie jestem przekonana do motywowania w sposób zewnętrzny, ale jeśli ty jesteś przekonana/-y do takiego motywowania, to możesz zastosować sposób ze słojem uzupełnianym makaronem wtedy, gdy zachowanie klasy jest dobre. Możesz umówić się, że za każdą lekcję, którą ocenisz w sposób pozytywny, dosypujesz do słoika garść makaronu. Możesz również poprosić, aby każdy uczeń wrzucił jeden makaron do słoika. Wypełniony słoik oznacza, że klasa otrzymuje nagrodę i rozpoczynamy zabawę od nowa.

Źródło grafiki: https://www.garneczki.pl/images/products/s/l/sloik-na-kawe-szklany-flour-jar-5-l.jpg


7. Wyciszaj klasę.

Częstym problemem jest głośne zachowanie uczniów na lekcji. Zasadą, która pozwalała mi je eliminować była zasada podniesionej ręki.  Gdy było za głośno podnosiłam rękę do góry. Każdy z uczniów, który to zauważył, przerywał pracę i podnosił rękę do góry. Podnoszona ręka to również zakaz mówienia. Najpierw to ja byłam moderatorem, później moją rolę przejęli uczniowie. Rękę podnosiła ta osoba, która uważała, że jest za głośno. Warto przypomnieć uczniom, że głos ich kolegi lub koleżanki w tej sprawie jest tak samo ważny, jak głos nauczyciela. Inny sposób to włączanie miernika natężenia hałasu. Jeśli przekroczona zostanie wartość ustawiona przez nas, to włącza się sygnał, który alarmuje o tym, że jest za głośno. Można to tego wykorzystać aplikację https://classroomscreen.com/


8. Posłuchaj uczniów. 
Jeśli nadal widzisz trudności w zachowaniu uczniów, to możesz z nimi na ten temat porozmawiać. Nie mów językiem oskarżeń, powiedz, o swoich uczuciach, nazwij problem. Do rozmowy możesz przygotować się poprzez odpowiedzi na pytania:
- jakie są moje oczekiwania względem uczniów,
- co mogę im zaoferować,
- co mi przeszkadza w ich zachowaniu i dlaczego,
- czy jestem konsekwentna/-y,
- co mogę zmienić w swoim zachowaniu, aby zachowanie klasy stało się inne.

Możesz również posłużyć się sposobem, który opisałam Technika gniazda

Na koniec jeszcze kilka słów o budowaniu nauczycielskiego autorytetu. Thomas Gordon w książce Wychowanie w samodyscyplinie wyróżnia cztery rodzaje autorytetu:

- oparty na sile- jako nauczyciel masz przewagę nad uczniami, kontrolujesz, egzekwujesz, dominujesz, zmuszasz do uległości i posłuszeństwa,

- oparty na doświadczeniu- wynika z Twojej wiedzy, umiejętności, doświadczeń,

- oparty na umowach - pochodzi od zawartych umów i kompromisów z uczniami,

- oparty na funkcji- mamy prawo oczekiwać jako nauczyciele, że uczniowie będą przestrzegali zasad, na jakie się umówiliśmy lub jakie panują w danym miejscu, podporządkują się, a jeszcze lepiej, gdy zaufają twojemu doświadczeniu, wiedzy i umiejętnościom.

    Autorytet oparty na sile jest negatywny. Uczniowie kontrolowani, zdominowani przez nauczyciela, zmuszeni do posłuszeństwa być może ulegną i zaczną zachowywać się według nauczycielskich oczekiwań, ale nie polecam tego typu jako właściwego w relacji nauczyciel - uczeń. Autorytet pozytywny wyzwala u uczniów szacunek. Stajemy się dla uczniów wzorami do naśladowania i liczą się z naszym zdaniem. Aby ,,zapracować" na autorytet należy: przestrzegać zasad obowiązujących w szkole, motywować uczniów do działania, być obiektywnym, słuchać, co uczniowie mają do powiedzenia, starać się być sprawiedliwym, pomagać uczniom w trudnych sytuacjach, dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem, przyznawać się do niewiedzy, informować o błędach, jeśli nam się przydarzyły. Zbudowanie autorytetu to proces i potrzeba pracy, aby został ukształtowany.


Życzę powodzenia w stawaniu się autorytetem i utrzymaniu zasad w klasie, które będą do przyjęcia dla wszystkich. 



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Śródroczna ocena klasyfikacyjna

Zbliża się okresowe podsumowanie osiągnięć edukacyjnych uczniów z zajęć edukacyjnych i zachowania zwane klasyfikacją śródroczną. W dokumentach prawa oświatowego nie ma wzmianki na temat przewidywanej śródrocznej oceny klasyfikacyjnej z zajęć edukacyjnych i przewidywanej śródrocznej oceny klasyfikacyjnej zachowania. Uczeń jest nadal w procesie uczenia, do końca roku szkolnego pozostało jeszcze sporo czasu i to śródroczne podsumowanie powinno być dla niego wskazówką, jak pracować dalej, aby mógł się samodzielnie rozwijać. Przypomnę tylko brzmienie art. 44b ust. 6, który mówi, co obejmuje ocenianie wewnątrzszkolne. Jak widać nie ma tu przewidywanej oceny klasyfikacyjnej. Ocenianie wewnątrzszkolne obejmuje: formułowanie przez nauczycieli wymagań edukacyjnych niezbędnych do otrzymania przez ucznia poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych oraz zajęć, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 3 (tj. zaję

Cykl lekcji do "Opowieści wigilijnej"

Omawianie "Opowieści wigilijnej" rozpoczęliśmy od wskazania elementów świata przedstawionego oraz ustalenia, który z tytułów książki jest właściwy- "Opowieść wigilijna" czy "Kolęda prozą, czyli opowieść wigilijna o duchu." Omawiając układ wydarzeń, zaproponowałam uczniom napisanie streszczenia. Tę formę wypowiedzi wprowadziłam niedawno i wymagała ona jeszcze ćwiczeń. Na początku przypomnieliśmy wyznaczniki streszczenia. Napisaliśmy plan najważniejszych wydarzeń: 1. Postępowanie Scrooge'a. 2. Odwiedziny ducha Marleya. 3. Odwiedziny trzech duchów. 4. Przemiana Scrooge'a. Po napisaniu streszczenia poprosiłam uczniów by jeszcze raz wskazali zdania, które odnoszą się do planu wydarzeń. Uczniowie zauważyli, że jedynie punkt 3 omówiony jest w 2 zdaniach, a reszta punktów to jedno zdanie streszczenia. Następnie poprosiłam by w tekście streszczenia uczniowie odszukali przymiotniki i przysłówki. Znaleźliśmy 2 przymiotniki. Zadałam uczniom pytania o dłu

Cykl lekcji do "Dziadów cz. II" Adama Mickiewicza

Na czytanie "Dziadów" umówiłam się z uczniami pod koniec października o godz. 18 na małym protestanckim cmentarzu, w cichej części miasta. Czytanie rozpoczęłam od wyjaśnienia obrzędu i jego znaczenia dla ludzi czasów Mickiewicza. Uczniowie zabrali ze sobą świeczki i latarenki i nimi przyświecali sobie śledząc tekst, bo na głos mieli czytać partie Chóru. Do mnie należało czytanie i wyjaśnianie pozostałego tekstu. Emocji było co niemiara. Cel jaki postawiłam do cyklu lekcji to: Czy aby być człowiekiem należy zaznać goryczy, być empatycznym i poświęcać się? Kryteria sukcesu: - wiem co to jest obrzęd dziadów, - wskazuję winę i karę duchów, - układam plan wydarzeń, - dokonuję podziału bohaterów, - tworzę krótkie formy wypowiedzi związane z wydarzeniami, - poznaję cechy dramatu i wskazuję je w "Dziadach," - rozumiem system wartości pokazany w utworze. Kolejny dzień spędziliśmy na grze RPG autorstwa Polikarmy- Pauliny Rausch.  Polecam jej stronę: h