Inspirownia edukacyjna

Kochani Rodzice, od czasu, gdy wyjechałam na studia, zaniedbałam pisanie, więc przepraszam, że byłam tak nieodpowiedzialna i nie kontaktowałam się z Wami wcześniej. Postaram się teraz wszystko nadrobić, ale zanim zaczniecie czytać, proszę, usiądźcie. Nie czytajcie dalej, jeśli nie siedzicie, dobrze? No więc teraz radzę sobie już całkiem nieźle. Prawie nie ma już śladu po pęknięciu czaszki i wstrząśnieniu mózgu, których doznałam, skacząc z okna akademika, gdy krótko po moim przyjeździe wybuchł pożar. W szpitalu spędziłam tylko dwa tygodnie, widzę już prawie normalnie, a ten okropny ból głowy pojawia się tylko raz dziennie. Na szczęście pożar akademika i mój skok z okna zauważył pracownik pobliskiej stacji benzynowej. To on zadzwonił po straż pożarną i pogotowie. Odwiedził mnie także w szpitalu, a ponieważ nie miałam gdzie się podziać, bo akademik spłonął, był tak miły, że zaproponował, bym wprowadziła się do jego mieszkania. To właściwie tylko pokój w suterenie, ale bardzo przytulny. On...

Książka, którą uważam za obowiązkową lekturę dla rodziców, nauczycieli, pracowników naukowych, a właściwie dla każdego, kto nie chce wpadać w pułapki współczesności, to Rozpieszczony umysł. Jak dobre intencje i złe idee skazują pokolenia na porażkę Grega Lukianoffa i Jonathana Haidta w tłumaczeniu Filipa Filipowskiego. Sami autorzy we wstępie mówią, że ich książka opowiada o mądrości i jej przeciwieństwach. W części pierwszej Haidt i Lukianoff prezentują i omawiają trzy złe idee: 1. Nieprawdę o kruchości. Uważamy, że co nas nie zabije, to uczyni nas słabszymi, więc często nie konfrontujemy się z trudnymi sytuacjami: pojawia się problem, to idziemy do psychologa, coacha i szukamy z nim rozwiązań. Bywa też, że unikamy bólu (tego na miarę wytrzymałości), porażek, rozczarowań, ryzyka i stresorów, bo mamy przekonanie, że działają na naszą szkodę. Tymczasem konfrontacja z nimi działa na zasadzie układu odpornościowego, który wykształca odporność, jeśli styka się z wirusem lub bakterią. Anty...

     Wydana w maju 2024r. przez Wydawnictwo Naukowe UAM książka Michała Klichowskiego Efekt neuro. Pedagogika uwodzenia umysłów to książka podejmująca zagadnienie neuronauki w odniesieniu do pedagogiki. Jak pisze Michał Klichowski: Neuronauka uwiodła umysły badaczy z różnych obszarów nauki. Dowodem na to może być fakt, że naukowcy na całym świecie prześcigają się w dodawaniu prefiksu neuro do nazw własnych dziedzin i dyscyplin.[...] Pedagodzy natomiast- co nie dziwi- skonstruowali neuropedagogikę.  (s.83)              We wpisie na blogu postaram się streścić to, co uznałam za ważne w kruszeniu mitów dotyczących neurodydaktyki. Po co to robię? Aby upowszechnić naukowe podejście do neuropedagogiki i stworzyć pole do refleksji, która być może doprowadzi do rozstania  z niektórymi neuroprzekonaniami. Książkę polecam do przeczytania w całości.             Neuropedagog to pedagog, który zdobył umiejętno...

Wracam do filaru pracy z ludźmi, czyli komunikacji. Obserwuję, że niestety jest to bardzo niedoceniony obszar w kulturach organizacyjnych szkół. Chce się podzielić skryptem uczciwej kłótni, czyli przygotowaniem do rozstrzygnięcia kwestii spornej lub poinformowania o czymś, co nie jest dla Ciebie proste. 1. Wyznacz termin rozmowy. Określasz czas rozmowy. Zadbaj, aby był wyznaczony w porozumieniu z drugą osobą, a nie narzucony. Narzucenie go może budować opór. Czasami jednak trzeba go narzucić, jeśli bezskutecznie próbujemy go ustalić z tą osobą. 2. Precyzyjnie opisz problem, bazując na faktach. Poprosiłaś mnie o zorganizowanie konkursu wiedzy o krajach anglojęzycznych. W tym roku szkolnym współorganizowałam już apel i spotkanie z pisarką i nie chciałabym się aż tak bardzo angażować w organizację kolejnego przedsięwzięcia. 3. Wyraź pełną gamę uczuć. Boję się o to Ciebie prosić. Mam obawy, że możesz zacząć postrzegać mnie jako osobę leniwą i buntowniczą, ale przez szacunek do Ciebie, chcę...

Standardy zapisane w podstawie programowej służą powstaniu programów. Standardy te są bardzo ogólne i wyznaczają treści w programach nauczania. Przypomnę, że nauczyciele mogą napisać własny program nauczania i nie mają obowiązku pracy z programem wydawnictwa. Nie przeszkadzają w tym podręczniki, które są środkiem dydaktycznym, więc mają rolę pomocową. Nie ma obowiązku korzystania z nich na lekcji. Na podstawie programu nauczania tworzone są wymagania edukacyjne. W tworzeniu ich lub korzystaniu z przygotowanych przez wydawnictwa należy przed materiałem kształcenia widzieć UCZNIA i brać pod uwagę m.in. czynniki środowiskowe, motywacyjne. Wymagania edukacyjne powinny być obecne przy: - planowaniu lekcji, - monitorowaniu jej, - ocenianiu bieżącym, - układaniu sprawdzianów, - ustalaniu śródrocznej i rocznej oceny klasyfikacyjnej. Często nauczyciele zgłaszają mi problem trudności w odróżnieniu wymagań od kryteriów i ich formułowania. To proces i pomóc może po prostu ciągłe ćwiczenie się w ty...

Zbliża się okresowe podsumowanie osiągnięć edukacyjnych uczniów z zajęć edukacyjnych i zachowania zwane klasyfikacją śródroczną. W dokumentach prawa oświatowego nie ma wzmianki na temat przewidywanej śródrocznej oceny klasyfikacyjnej z zajęć edukacyjnych i przewidywanej śródrocznej oceny klasyfikacyjnej zachowania. Uczeń jest nadal w procesie uczenia, do końca roku szkolnego pozostało jeszcze sporo czasu i to śródroczne podsumowanie powinno być dla niego wskazówką, jak pracować dalej, aby mógł się samodzielnie rozwijać. Przypomnę tylko brzmienie art. 44b ust. 6, który mówi, co obejmuje ocenianie wewnątrzszkolne. Jak widać nie ma tu przewidywanej oceny klasyfikacyjnej. Ocenianie wewnątrzszkolne obejmuje: formułowanie przez nauczycieli wymagań edukacyjnych niezbędnych do otrzymania przez ucznia poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych oraz zajęć, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 13 ust. 3 (tj. zaję...